Jaromír Vejvoda (28. 3. 1902-13. 11. 1988)

Deze dagen mooie klagen
enwel duizend dingen vragen,
maar doe niet zo zenuwachtig, en hou je indrachtig,
de gevaren die ontwaren zullen nederland verzwaren,
geen van het is me hou je optimisme
en die zuchtend slaat is slechts meer
waar want ons leger waakt en staat paraat
niets is er waard meer vrijft of vreemd het kokie in de keuken zingt

Rats, Kuch en boonen is het soldaten diner.
Rats, Kuch en boonen doe daar je maaltje maar méé,
vrijheid som strijden, vrijheid van grenzen tot
strand hollandse soldaten leven voor het vaderland

Wij marcheren, derailleren,
of we zitten te dineren
Als 't eventjes kan leien dan slaan wij aan 't vrijen
Want de meisjes, kleine sijsjes, hebben liefdesparadijsjes
Een bankje en een laantje, 's avonds bij 't maantje
Een soldaat vindt gauw een goed gehoor
Hij heeft bij z'n vrouw een streepje voor
Zij weet Een militair heeft moed
Het is een kerel, goed doorvoed

Rats, Kuch en boonen is het soldaten diner.
Rats, Kuch en boonen doe daar je maaltje maar méé,
vrijheid som strijden, vrijheid van grenzen tot
strand hollandse soldaten leven voor het vaderland

Al 't sjieke, magnefieke, overdreven excentrieke
Wat saldeert in doen en laten, dat haten soldaten
Maar 't ronde, oergezonde, echt oprecht en onontbonden
Blinkend en faire is 't militaire
Die symptomen vind je in de kuch
In de rats en bonen weer terug
Zeg wat je eet, m'n beste vent
En ik zeg wie en wat je bent

Rats, Kuch en boonen is het soldaten diner.
Rats, Kuch en boonen doe daar je maaltje maar méé,
vrijheid som strijden, vrijheid van grenzen tot
strand hollandse soldaten leven voor het vaderland